Attığımız her adım bizi bir yerlere götürüyor. Hemen varmasak da, yoldan şüphe etsek de bazen sabretmek ve kararlılıkla devam etmek bizi belki de ummadığımız yerlere ulaştıracak. Hayat, harekete geçen insanlar icin sürprizlerle dolu.

“Bir çocuğun güvende hissetmeye, başkaları ile bağlılık hissetmeye, özerkliğe, özsaygıya, kendini ifade etmeye ve gerçekçi sınırlara ihtiyacı vardır. Eğer bunlar karşılanırsa, çocuk o zaman psikolojik gelişiminde sağlıklı olarak ilerleyecektir.”

Duygu ve düşüncelerin ket vurulmadan ve uç davranışlara sürüklenmeden ifade edilmesi, içsel huzurumuzu ve sosyal iliskilerimizdeki başarıyı geliştirir.

Doğruluğundan emin olduğumuz ve hatta sorgulamanın aklımıza bile gelmediği düşüncelerimiz değişebilir ve bu düşüncelerimiz yanlı olabilir.

Yüksek standartlara sahip olmak, hayattan alınan zevki düşürür, başarılı olma hissini azaltır ve tatmin duygusun yaşanabileceği yaşamsal fırsatları kaçırmaya neden olur. Yüksek standartlara sahip olduğunuzu anlamak çok kolay değildir. Bu nedenle standartlarınızın ne düzeyde olduğunu anlamak için aile dışında güvendiğiniz birinden görüş alabilirsiniz. Mükemmeliyetçi bir bireyseniz standartlarınızı düşürmeye, hata yapmaya açık olmaya, psikolojik esnekliğe ihtiyacınız olabilir.

Kaygı bozukluğu olan bireyler ilaç tedavisi aldığında, gergin durumlara karşı başarılı bir şekilde mücadele etmeyi başarabilseler dahi, bu başarıyı genellikle ilaç kullanımına bağladıkları için kendi başa çıkma becerilerine olan güvenin artması pek mümkün olmaz. Bu nedenledir ki, kaygı bozukluklarında ilaç kullanımının bırakılması, nüksetmeye neden olabilir. Daha derin bir tedavi için, (gerekirse ilaç kullanımına da devam ederek) psikoterapi süreci önerilir.

Platon'un idealar dünyasında bahsettiği gibi dünyada yaşayan her şeyin idealar dünyasındaki mutlak biçimlerin mükemmel olmayan kopyaları olduğunu düşünmek güzel bir şey. Tüm çiçeklerin, hayvanların, insanların 'mükemmel olmadığı' ne doğru bir düşünce! Mükemmel değiliz. Mükemmel olma kaygımız olmadığında da aslında kalıplarımızdan kurtulmuş olacağız ve bu bizi iyiye götürecek.

Affetmek geçmişi silmez, yaşanılanları unutturmaz; ama geleceğe umutla bakmamıza,
geçmiş acıları hafifletmemize, içinde bulunduğumuz durumu kabul ederek iç huzurumuza
kavuşmamıza yardımcı olur.

Ebeveyniyle yeterince yakınlaşamayan ve bağlantı kuramayan çocuklar için ‘ceza’ bir tür bağlantı kurma aracı olarak görülebilir. Bu nedenle ilgisiz ebeveynlerin, ceza almak pahasına istenmeyen davranışlar sergileyen çocuklar yetiştirmesi beklenmedik bir durum değildir. Çocuğun davranışlarını iyi izlemek ve ne anlama geldiğini empatik bir şekilde değerlendirmek anne ve babalar için önemlidir.

Her bireyin, en sık vakit geçirdiği topluluk ya da kişiye bağlı olmaksızın, kendiyle baş başa kalarak iyi vakit geçirmesini sağlayacak yöntemleri olmalı. Bu, özgüvene giden yolda önemli bir adımdır ve mutluluk için birilerine bağımlı olmamızı engeller.

Sokrates insanın inandığı şeylerin tersini yaparak mutlu olamayacağını söylemektedir. Nasıl mutlu olacağını bilen insan mutlu olmaya çalışır. Dolayısıyla neyin mutluluk getireceğini bilen insan doğru davranır. Size neyin iyi geleceği hakkında hiç düşündünüz mü?

Affetmek, bir çok araştırmaya göre iç huzuru arttıran, kaygıyı, üzüntüyü ve öfkeyi azaltan bir
davranış. Ancak sadece affetmiş gibi görünmek değil, yaşanılanları kabul etmek, sindirmek, karşı tarafla geleceğe dair benzer bir noktada buluşabilmek, anlaşabilmek, yaşanılan her neyse bununla birlikte devam edip edemeyeceğinizi gözden geçirmek gibi önemli faktörleri hesaba katmak gerekiyor.